- εξαναγκασμένη εκπομπή
- Φαινόμενο, κατά το οποίο ένα φωτόνιο συναντά ένα άτομο που βρίσκεται σε διεγερμένη κατάσταση και το αναγκάζει να εκπέμψει ένα πανομοιότυπο φωτόνιο (δηλαδή, φωτόνιο που δεν έχει μόνο την ίδια ενέργεια και συχνότητα, αλλά και την ίδια διεύθυνση και τον ίδιο προσανατολισμό). Για να διεγερθεί το άτομο, προηγουμένως έχει απορροφήσει ένα φωτόνιο συχνότητας ν, οπότε η διαφορά ενέργειας μεταξύ της διεγερμένης και της κανονικής-αρχικής κατάστασης είναι h·ν. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης διέγερσης πέφτει πάνω στο άτομο ένα νέο φωτόνιο συχνότητας ν, το οποίο αναγκάζει το άτομο να αποδιεγερθεί εκπέμποντας όχι ένα αλλά δύο φωτόνια (ενέργειας 2h·ν). Το άτομο, μετά την εκπομπή των φωτονίων, μεταπηδά στη στάθμη της χαμηλότερης ενέργειας (αρχική κατάσταση πριν από τη διέγερση). Τελικά λέμε ότι το άτομο ακτινοβολεί λόγω ε.ε. Σε αυτή την αρχή στηρίζεται η λειτουργία μιας νέου τύπου πηγής φωτός που παράγει την ακτινοβολία λέιζερ.
Dictionary of Greek. 2013.